Uczestnikami seminarium byli Pracownicy Katedry Rachunkowości Wydziału Zarządzania UŁ, prof. Irena Sobańska, emerytowany pracownik Katedry Rachunkowości, dr Jerzy Czarnecki, pracownik Katedry Zarządzania Wydziału Zarządzania UŁ oraz pozostali zaproszeni goście.
Seminarium miało na celu prezentację koncepcji zrównoważonego rozwoju i jej oddziaływania na rachunkowość w sferze koncepcyjnej i praktyce przedsiębiorstw oraz podjęcie dyskusji przedstawicieli środowiska naukowego rachunkowości na ten temat, ze szczególnym uwzględnieniem informacji o zrównoważonym rozwoju w cyklicznych raportach finansowych i niefinansowych. Planowanym efektem seminarium jest inicjowanie wspólnych projektów badawczych oraz wspólnych publikacji.
Seminarium otworzyła prof. Ewa Walińska, Kierownik Katedry Rachunkowości Wydziału Zarządzania UŁ, która serdecznie powitała wszystkich uczestników.
Pierwsza część seminarium rozpoczęła się od prezentacji prof. Anny Szychty, pt. Koncepcja zrównoważonego rozwoju i jej wpływ na rachunkowość, w której Pani profesor przedstawiła etapy formułowania się koncepcji zrównoważonego rozwoju oraz ich wpływu na działalność przedsiębiorstwa i systemu rachunkowości zrównoważonych przedsiębiorstw. Następnie swoją część prezentacji, będącą uzupełnieniem do zagadnień przedstawionych przez prof. Annę Szychtę, zaprezentowała prof. Irena Sobańska.
Kolejnym punktem seminarium była dyskusja dotycząca przedstawionych w prezentacji zagadnień.
Jako pierwszy głos zabrał Jan Michalak, prof. UŁ, który przedstawił nurtujące go od dłuższego czasu pytanie: skąd ma przyjść presja na zarządzających, żeby wdrażali techniki rachunkowości zarządczej zorientowane na zrównoważony rozwój? Wyraził również opinię, odwołując się do przedstawionych prezentacji, że pierwszą z presji jest ta, o której wspominała prof. Irena Sobańska, czyli nacisk ze strony klientów, którzy są skłonni zapłacić więcej za produkt spełniający wymogi zrównoważonego rozwoju. Powstaje pytanie, ilu jest takich klientów. Drugim źródłem nacisku są dawcy kapitału, czyli inwestorzy i banki. Zaś trzecim – jak podkreślił najważniejszym – to uwarunkowania prawne.
W odpowiedzi prof. Anna Szychta powiedziała, że tylko budowanie coraz większej świadomości zarządów w zakresie zrównoważonego rozwoju (świadomości skutków decyzji zarządu oraz rozliczania go z tych decyzji) pozwala nie utkwić w marazmie mówienia, że coś się robi, a tak na prawdę nic się nie zmienia. Dodatkowo trzeba uczyć młodzież, by miała świadomość tego tematu, rozumiała go i bardziej efektywnie działała. Wyraziła zdanie, że budując teraz wspólnie naszą świadomość sprawimy, że w przyszłości, gdy ta młodzież będzie miała już możliwość działania – czy to w firmach, czy ogólnie w praktyce – będzie miała świadomość ważności tego tematu i będzie w tym kierunku działać.
Następnie głos zabrała prof. Irena Sobańska stwierdzając, że świadomość społeczna dotycząca zrównoważonego rozwoju powinna dotyczyć nie tylko przedsiębiorstw, ale każdej instytucji, która funkcjonuje w praktyce. Każda z nich powinna mieć podejście ekologiczne, nie tylko te produkcyjne czy usługowe, każda, która korzysta z wody, terenów itp. (na przykład sieci hipermarketów i ich nastawienie na ogromne ilości odpadów, którymi nie wiadomo jak gospodarują i co z nimi robią). Wygłosiła również pogląd, że my jako środowisko akademickie mamy rolę kształtowania tej świadomości wśród przyszłych absolwentów.
Następnie głos zabrał dr Jerzy Czarnecki, który stwierdził, że żyjemy w myśleniu o zarządzaniu i towarzyszących mu dyscyplinach w cieniu XIX wieku i nie jesteśmy w stanie się wyzwolić z tego cienia. Stwierdził, że rachunkowość idzie tą samą ścieżką, jaką przechodził CSR, HR, czy CRN. W tej chwili ten nowy odmienny sposób myślenia o rachunkowości nie bardzo się przyjmuje w społecznym odbiorze. Przytaczając zawartą w książce Charlsa Handy pt. The Age of Paradox, prostą zasadę, która mówi, że jeżeli umiesz coś policzyć i pokazać, to zacznij od tego: policz i pokaż. Nie mówmy, że teraz to czas najwyższy, że należy coś zmienić, rozszerzyć itd., tylko zróbmy to i pokażmy, bo tylko w momencie, gdy zaczniemy pokazywać, to ktoś się przejmie i też zacznie to pokazywać i wtedy będzie to bardzo dobry powód, by o tym rozmawiać. W przeciwnym razie to wszystko po prostu się rozmyje i nic się nie wydarzy.
W odpowiedzi prof. Anna Szychta powiedziała, że pokazywanie zostało właśnie rozpoczęte w zakresie rachunkowości na rzecz zrównoważonego rozwoju. Następne powinny być przykłady, które uzmysłowią, jak mierzyć, co zrobić. To jest właśnie pole dla nauki. To jest powód, byśmy wspólnie coś zrobili w tym obszarze.
Na zakończenie dyskusji, prof. Ewa Walińska podziękowała Autorkom prezentacji za przedstawienie tematu, przekazanie posiadanej wiedzy i trud, który podjęły w przygotowanie seminarium. Dziękując uczestnikom za dyskusję wyraziła nadzieję, iż zrównoważony rozwój nadal będzie przedmiotem badań naukowych prowadzonych przez pracowników Katedry.